Güneş sistemimizdeki 10 garip uydu

Gezegenlerin doğal uyduları mistik ve şaşırtıcı gök cisimleridir. Bitkilerin etrafında dönerler ve sayılarda farklılık gösterebilirler. Bir gezegenin güneş sistemimizde Merkür ve Venüs gibi bir uydusu olamazken, diğerleri 79 tanesine sahip olan Jüpiter gibi çok sayıda uyduya sahip olabilir. Bazı uydular harika olsa da diğerleri de gizemli ve tuhaf olabilir.

Güneş sistemimizdeki en tuhaf ay hangisidir? Aşağıda güneş sistemimizdeki 10 garip uydu var.

#10. fobiler

Phobos, Mars'ın yörüngesinde dönen ve küresel olmayan bir şekle sahip düzensiz bir aydır. Ayın yörüngesi de adı kadar tuhaftır. Ay, adını Ares'in oğlunun adından almıştır. O kadar yakın dönüyor ki bir günde üç yörüngeyi tamamlıyor. Phobos uzayda ilginç olmayan bir nesne gibi görünebilir, ancak onu ilginç kılan şey onun gezegenine çarpması için felaket kaderidir. Ay her yüz yılda bir gezegene 1.8 metre yaklaşmaktadır.

Ayrıca okuyun: Aklınızı Canlandıracak 10 Uzay Teorisi.

#9. Kalisto

4821 km çapıyla Jüpiter'in en büyük ikinci uydusu ve güneş sistemindeki en büyük üçüncü uydudur. 1610 yılında Galileo Galilei tarafından keşfedilmiştir. Jüpiter'in yörüngesini 16.7 günde tamamlamaktadır. Çapına göre bir gezegen olmalı ama Jüpiter'in bir uydusu olmaya mahkum. Burası güneş sistemindeki en eski manzarayı izleyebileceğiniz yerlerden biri, 4 milyar yıl kadar eski. Bunun nedeni, ayın jeolojik faaliyetlerde bulunamaması ve yüzeyini yenileyememesidir.

#8. Nereid

Bu ay Neptün'ün elinde. Gezegeninin yörüngesinde dolaşmak 360 Dünya günü sürer. 841.100 km kadar yakın ve 5.9880.200 km kadar uzak olabilir. Kendine has bir şekilde gizemlidir. Yörüngesi, gökbilimcilerin Kuiper Kuşağı'ndan yakalandığına inanmalarına neden oldu.

Ayrıca okuyun: Geleceğin dünyası olabilecek 10 dünya benzeri gezegen.

#7. titan

Titan, güneş sistemindeki en büyük ikinci uydudur. Katı çekirdeğin nitrojen ve metan bulutları tarafından gizlenmesine yetecek kadar yoğun, kalın bir atmosfere sahiptir. Güneşten gelen UV radyasyonu, organik moleküller üretmek için gazlar arasında meydana gelen reaksiyonları başlatır. Cassini sondası etan ve metandan oluşan gölleri ve nehirleri ortaya çıkardı. Bu nehirlerin turuncu bulutlardan yağmur olarak üretildiği ortaya çıktı.

#6. İapetus

Görünüşe göre bu ay, gezegeninden uzaklığına rağmen başlamak için gelgit olarak kilitlenmiş. Bu uydu sinsi bir uyduydu ve bulunması çok zordu. Gelgitle kilitlenmiş konumu nedeniyle, Satürn'ün yörüngesini tamamlarken gizemli bir şekilde daha parlak ve daha sönük hale geldi. Cassini bu farkı gözlemledi ve ayın iki yüzünü öngördü.

Ayrıca şunu da okuyun: İnsanlar İçin En Potansiyel Olarak Yaşanabilir 10 Gezegen.

#5. Mimalar

Bu ayın ilk görüntüsü bazılarınızı korkutabilir çünkü şekli hayali bir uzay istasyonunu andırıyor. Bu şeklin arkasındaki sebep, devasa çarpma krateridir. Krater 130 km, derinliği 5 km. Bu krater, adını 1789'da kuran kurucusu William Herschel'den almıştır. Krateri oluşturan vücut onu neredeyse parçalara ayırdı ama bir şekilde ay bu feci olaydan kurtuldu.

#4. Enceladus

Güneş sistemimizdeki en parlak nesnelerden biridir, bunun nedeni su buzu yapısının Güneş ışığının neredeyse yüzde 100'ünü yansıtmasıdır, ancak bu onunla ilgili tek şaşırtıcı şey değildir. Gezegenimizin dışında yaşamı barındırmak için en umut verici koşullardan birine sahip olduğundan, genellikle güneş sistemimizde bilimsel olarak en zorlayıcı yer olarak tanımlanır. 2005 yılında Cassini bu ay hakkında inanılmaz bir şey keşfetti.

Ay'da gayzerler var. Gayzerlerden çıkan dumanlar arasında buz parçacıklarının yanı sıra su buharları, karbondioksit, metan, amonyak ve nitrojen bulunur. Ay, buzlu yüzeyinin altında bir sır saklıyor - yörüngesindeki yalnızca bir iç sıvının neden olabileceği yalpalamanın kanıtladığı gibi, küresel boyutta bir su okyanusu.

#3. Atlas

Satürn'ün diğer iç uydusu Atlas, aya kendine özgü uçan daire şeklini veren ekvator sırtına sahiptir. Ayın ortalama yarıçapı 15 km'dir. 1980 yılında Satürn'ün uçuşu sırasında Voyager 1'den alınan görüntüler kullanılarak keşfedildi. Bir yörüngeyi 14.4 saatte tamamlar.

Ayrıca okuyun: En İlginç 10 Süper Mario Komplo Teorisi.

#2. Charon

Plüton'un en büyük ve en içteki uydusudur. 1978'de keşfedildi. Plüton'un yörüngesinde olmasaydı kendi başına bir cüce gezegen olurdu. O kadar büyük ki, Pluto ve Charon'a bazen çift cüce gezegen sistemleri denir.

#1. daktil

1995 yılında bir Galileo sondası tarafından keşfedildi. Bu uydunun çapı bir milden daha azdır ve Mars ile Jüpiter arasındaki kuşakta bulunan bir Koronis asteroit olan Ida asteroitinin doğal bir uydusudur. Bu keşiften önce bilim adamlarının asteroitlerin uyduları olabileceğine dair hiçbir kanıtı yoktu, ancak keşfinden bu yana asteroitlerin yörüngesinde 24 tane daha bulundu.